Het afgelopen jaar was weer een zeer bijzonder jaar. Dit jaar heb ik weer veel prachtige dieren mogen waarnemen in binnen en buitenland met een aantal geweldige hoogtepunten. In dit blog zal ik proberen om de mooiste momenten te beschrijven, wat erg lastig zal zijn omdat het er zoveel waren.

Op het gebied van libellen en vlinders ben ik dit jaar niet erg verwend. Mede door tijdgebrek maar ook door het slechte weer in het voorjaar en halverwege de zomer, waren er maar weinig mogelijkheden om op pad te gaan. Toch heb ik een aantal zeer bijzondere soorten mogen waarnemen. Zo wist ik na 3 jaar eindelijk weer eens de zeer zeldzame gaffellibel te vinden. En hoe! Met ontzettend veel geluk was ik getuige van een parend exemplaar langs het Limburgse Paarlo en een week later vond ik nog eens minimaal 5 exemplaren langs het meanderende beekje 'de Swalm'. Om een foto te maken moest ik wel even door het stromende water lopen wat me een paar natte sokken en doorweekte broek opleverde, maar ook een geweldige foto.

Qua vlinders ben ik dit jaar wat meer verwend met 4 nieuwe soorten waaronder het spiegeldikkopje. Een prachtig kleine zeer zeldzame vlindersoort. Via een website kwam ik erachter dat net over de grens van Brabant een grote populatie zit. Ik wist deze dag 21 exemplaren te vinden!

Verder ben ik ook begonnen met nachtvlinders spotten. Tja, je bent natuurliefhebber of niet. Dus in de zomer ben ik regelmatig 's avonds laat of 's nachts op pad gegaan en dat heeft me al ruim 70 exemplaren opgeleverd. En ze zijn alles behalve lelijk en grauw!

Qua zoogdieren ben ik dit jaar een stuk meer verwend. Zo wist ik dit jaar in Nederland eindelijk een bever te vinden (een paar dagen later meteen weer 2) en heb ik meerdere bruinvissen (kleine soort dolfijn) langs de Zeeuwse en Zuid-Hollandse kust gezien. Maar het mooiste moment in eigen land blijft toch wel de edelhertenbronst. Bronstige mannetjes die burlend indringers op afstand probeerden te houden en de geweien kruisten om te kijken wie het sterkst is. Prachtig om dit mee te mogen maken.

Op de Azoren waren er ook zeer mooie momenten te beleven. Zo zag ik de zeldzame Azoren rosse vleermuis overdag jagen en meerdere spelende dolfijnen die om onze boot zwommen en sprongen. Het mooiste was hier toch wel het zien van de potvis. We moesten er 3x de zee voor op en het heeft zo'n 4uur geduurd voor we hem zagen, maar wat een machtige kolos. Geweldig!

Het vogeljaar is dit jaar werkelijk ongelofelijk geweest. Ik begon het jaar met zo'n 170 soorten die ik al had waargenomen. Daar zijn er dit jaar nog eens 71 bij gekomen. 241 Nederlandse soorten heb ik momenteel weten te zien, waarvan ik er in het afgelopen jaar 2012 van heb waargenomen. Een geweldig mooi aantal met de meest prachtige soorten.

Zo zag ik tijdens het zoeken naar libellen de zwarte ooievaar plots overvliegen en zat er in het voorjaar opeens een ralreiger in Nederland. Deze soort had ik in Afrika al eens gezien, maar om hem hier aan te treffen is toch wel erg bijzonder.

Het valt dan ook niet mee om de mooiste momenten te kiezen, maar de eerste is er eentje die wel een bijzonder plekje verdient in dit blog. Dit is namelijk de grutto. Geen zeldzame soort, maar wel een ontzettend mooie vogel. Ik heb hem dit jaar op meerdere plekken gezien, maar de aantallen op het waddeneiland Terschelling waren zeer bijzonder te noemen. Het is dan ook te hopen dat onze Nederlandse mascotte onder de vogels snel in aantal toe zal nemen en op meerdere plekken te zien zal zijn zodat iedereen ervan kan genieten.

De tweede soort is een bijzondere wintergast die ik dit jaar voor het eerst wist waar te nemen. De pestvogel, want daar gaat het over, komt meestal wanneer het in de eigen noord Europese landen te koud wordt naar het zuiden toe. Vaak verblijven ze dan in Nederland en eten ze van de bes dragende struiken. Mijn eerste twee exemplaren zag ik in Zeeland en een paar weken later nog eens 3 in Gelderland. Geweldige vogels!

Zoals gezegd, zit het jaar erop en kan ik met een zeer tevreden gevoel terugkijken op alle mooie momenten in de natuur. Ik hoop daarom ook dat het komende jaar weer veel bijzonders zal opleveren, al is het maar het roodborstje op het balkon waar het elke winter zijn lied komt zingen in de ochtend. Het hoeft namelijk niet altijd een zeldzame soort te zijn die een moment onvergetelijk maken.

Vanaf morgen zijn er weer 365 dagen om al dit moois te kunnen beleven. Mijn goede voornemen is dus om er weer lekker op uit te trekken en me te laten verrassen door wat de natuur ons te bieden heeft aan ieder die hiervoor openstaat en naar durft te kijken.

Fijn uiteinde allemaal en alle goeds voor het nieuwe jaar!