Jarenlang heb ik geroepen dat ik er nooit van mijn leven naartoe zou willen gaan. Het land zou volgebouwd zijn met wolkenkrabbers en de mensen zouden overdreven en 'nep' zijn. Laat staan dat de natuur er dan mooi zou zijn, ook al zie je weleens iets op NatGeo of Discovery.

Toch besloten wij om dit jaar onze zomervakantie door te brengen in het noordwesten van Amerika. En ik had niet aangenamer verrast kunnen zijn!

Voordat de reis was geboekt, hadden we slechts 2 plaatsen die we per se wilden bekijken: Portland en Yellowstone. Eenmaal bij het reisbureau aangekomen kregen we allerlei suggesties van prachtige en veel onbekendere nationale parken. Olympic National Park bijvoorbeeld. Een redelijk groot park met gigantisch gevarieerde gebieden. Zo zijn er regenwouden(!) waar onwijs oude en dikke bomen staan en waar de mossen en varens als baarden langs de takken en stammen hangen. In dit regenwoud komt al meteen één van de vele wensen in vervulling. Jarenlang hoop ik al om eens een slang in het buitenland te zien. Ondanks dat ik in landen ben geweest met behoorlijk veel slangen (Peru, Kenia, Tanzania) wil het maar niet lukken, maar hier lukt het eindelijk. En het beest laat zich nog mooi fotograferen ook!

Naast deze prachtige waarneming, zit het in dit nevelwoud bommetje vol met prachtige vogels zoals cederpestvogel, haarspecht en een van de meest mooie waarnemingen van de reis; de gestreepte bosuil.

Een stukje noordelijker liggen hoge besneeuwde bergen met de prachtige kleurrijke (sub)Alpine weides. Hier zien we onze eerste herten, die we nog onwijs veel meer zullen tegenkomen.

Een ander, nog vrij onbekend maar even mooi gebied is Mount Rainier National Park. Het park bestaat grotendeels uit enkele gigantische bergen met in het midden een vulkaan. Op de top bij de krater ligt een dikke pak sneeuw en kruipt een gletsjer naar beneden. De koude van dit gebied zorgt voor opnieuw een hele onverwachte ontmoeting, namelijk; sneeuwgeiten! Daarnaast zit het gebied vol met marmotten en grondeekhoorns die geregeld nieuwsgierig een kijkje komen nemen.

Onze reis vervolgt zich voor een deel langs de kust en daar zien we twee nieuwe wens soorten. Tijdens een rit langs de kust zien we plots op het strand enkele gigantische roofvogels. Snel parkeren we de auto en blijkt het strand vol te zitten met roodkopgieren en Amerikaanse zeearenden. Enkelen komen vlak over onze hoofden gevlogen en laten zo hun indrukwekkende grootte zien. Wat een machtige vogels!

In de buurt van Seattle hebben we de enige excursie van deze reis gepland. In de baai Pudget Sound gaan we met een boot op excursie om te zoeken naar de orka. In deze baai zitten namelijk 3 kleine groepen visetende orka's die hier hun onderkomen hebben gevonden. Helaas horen we van onze gids dat ze al meer dan een week niet meer in de baai zijn gezien en dat de kans groot is dat ze verder in het noorden zitten. Ai, dat begint niet best....

Na een minuut of 10 wordt er plots erg enthousiast over de microfoon met een andere boot gesproken. In de buurt van de Canadese grens zijn enkele 'killerwhales' gezien (zoogdier etende orka's). Deze worden maar zelden in de baai waargenomen en zijn ook een stuk groter. Vol gas varen we richting de plek en ondanks de constante regen, wind en hoge golven laten de dieren zich prachtig bekijken.

Op de terugweg worden we ook nog eens beloond met een kuifpapegaaiduiker! Een soort waarvan ik niet had durven hopen deze te zien. Onze gids spotte de vogel al van een afstand deinend op de golven en liet zich prachtig bekijken.

Langzaamaan trekken we steeds verder het binnenland in, in de richting van Yellowstone. Het kost ons ongeveer 2 dagen om er te komen, maar het is de moeite waard. Bij aankomst in ons motel (16.00u) besluiten we om meteen een kijkje te nemen in het allergrootste nationale park. Het is aan alles te merken dat Yellowstone een wereldberoemd park is. Overal zijn mensen. Er staan bussen, campers, auto's en er zijn verschillende campsites en lodges. Van een ranger krijgen we de tip om de middag te vermijden als je het park rustig wilt bekijken.

De volgende dagen besluiten we dus om de wekker te zetten en vroeg het park in te gaan, om vervolgens in de middag ergens anders te relaxen en in de avond weer terug te komen. En het vroege opstaan wordt beloond. We zien in deze dagen 4 zwarte beren, tientallen herten en honderden bizons! Ongelofelijk om te zien hoeveel wild er op deze tikkende tijdbom leeft. Want Yellowstone ziet er prachtig uit, maar de slapende vulkaan van 60 x 90 kilometer wordt ieder jaar weer steeds actiever.....

Na enkele korte tussenstops eindigt de reis in de enige echte Rocky Mountains, een van de grootste bergketens in Noord-Amerika. Het nationale park is slechts enkele maanden bereikbaar door de vele sneeuw die er valt. In de laatste dagen van onze reis kunnen we gelukkig overal komen en zien we naast de vele vogels en herten eindelijk nog een van de wens soorten. Het park blijkt namelijk druk te worden bezocht door elanden. Tijdens het autorijden steekt er bijvoorbeeld plots eentje over en weer iets verderop staat moeder met kalf!

Helaas deze reis geen wolven, maar verder zijn we onwijs verwend met alles wat we zijn tegengekomen. En badderende elandstieren op de ochtend van vertrek is dan ook een waardig afscheid van een prachtige en onvergetelijke reis. Ik kan nu maar aan één ding denken: "Ik wil weer terug!"