De Ngorongoro krater is 's werelds grootste ingestorte krater en heeft een doorsnede van ruim 17 km. Men schat dat de vulkaan zo'n 2 tot 3 miljoen jaar geleden is uitgebarsten. Door het puin wat in de krater is gevallen en het as wat was blijven liggen ontstond er vruchtbare grond. De lokale bevolking vermoed dat de eerste grazers dankzij de grote migratie terecht zijn gekomen in de krater. Een gedeelte is later verder getrokken en het andere deel is achtergebleven in de krater. In de vele jaren daarna zijn er steeds meer diersoorten in de krater terecht gekomen. De enige soort die nooit in de krater is waargenomen, zijn giraffen. Zij kunnen met hun lange lijf maar moeilijk afdalen. De tocht is veel te gevaarlijk. Alle andere dieren kunnen de krater in en uit via wildpaden die door dieren zijn veroorzaakt.

Voor sommige dieren bleek de krater een geweldige leefomgeving. Zo hebben de hyena's en jakhalzen een groot gedeelte van de krater ingenomen waardoor de cheeta's en luipaarden zijn weggetrokken. De enige concurrent van deze rovers zijn de leeuwen.

Door bijzonder afwisselende landschap in de krater zijn er ook veel bijzondere soorten dieren te zien. Zo lopen er kleine kuddes olifanten, grote groepen gnoes en zebra's, thomson- en grant gazellen en zelfs de kleine wateren zijn bevolkt door nijlpaarden en watervogels. Ook erg opvallend zijn de gigantische groepen grijze kroonkraanvogels die in heel Afrika zeldzaam zijn. Maar de meest bijzondere bewoners van dit gebied zijn toch wel de neushoorns. Naar schatting leven er zo'n 20 neushoorns in en om de krater. Hiervan behoren er 3 tot de zeer zeldzame zwarte neushoorn. Dit prachtige dier is door stroperij bijna uitgestorven en met een beetje geluk kun je er soms een glimp van opvangen.